Cztery historie o cyklu menstruacyjnym

Ten fragment opisuje różne doświadczenia osób z cyklem menstruacyjnym, podkreślając historie Kayden, Heather, Jay i Jess. Kayden, osoba niebinarna trans-męska, miała doświadczenia z cyklem menstruacyjnym przed i po terapii hormonalnej, co spowodowało emocjonalny ból i dysforię. Znalazł pocieszenie w bieliźnie menstruacyjnej i promował dostępność inkluzywną. Heather zmagała się przez lata z nadużyciami i zaniedbaniami ze strony pracowników służby zdrowia, zanim otrzymała diagnozę endometriozy. Jay, kobieta transpłciowa, ma cykl menstruacyjny z powodu leków, które potwierdzają jej tożsamość płciową. Jess, kobieta cisgender, zmagała się z obfitymi i przedłużającymi się cyklami menstruacyjnymi, co spowodowało trudności finansowe i walczyła z ubóstwem związanym z cyklem menstruacyjnym. Mimo histerektomii, nadal doświadcza problemów związanych.

Doświadczenia związane z cyklem menstruacyjnym są różnorodne i kształtują nasze indywidualne ścieżki na różne sposoby. Niezależnie od tego, czy chodzi o pierwszy raz, gdy odkrywa się krew na majtkach, plamy krwi na ubraniach, niespodziewane cykle podczas podróży, czy pozornie niekończące się miesiące menstruacji, tematy zaskoczenia, strachu, wstydu, zażenowania, autonomii i akceptacji są uniwersalne.

Kayden Hunter, osoba niebinarna trans-męska, dzieli się swoją unikalną historią. Jako nastolatek, Kayden miał obfite i nieregularne cykle menstruacyjne i zaczął przyjmować tabletki antykoncepcyjne, aby je kontrolować. Kiedy rozpoczął terapię testosteronem w wieku 21 lat, jego cykl menstruacyjny zatrzymał się na pięć lat, a następnie powrócił w sposób nieregularny, chociaż mniej obfity, przez kilka miesięcy.

Chociaż terapia testosteronem często przerywa comiesięczne krwawienie, wielu mężczyzn transpłciowych i osób transpłciowych męsko zidentyfikowanych nadal doświadcza formy cyklu miesiączkowego, takiej jak nieregularne krwawienia, wycieki lub bóle brzucha. Niestety, wciąż brakuje badań na temat cyklu miesiączkowego u osób transpłciowych.

Zrozumiałe jest, że Kayden czuł się zszokowany, gdy jego cykl menstruacyjny powrócił po pięciu latach bez doświadczenia go. To utrudniło mu życie, powodując, że opuszczał zajęcia na uniwersytecie z powodu bólu i emocjonalnego cierpienia. Kayden wycofał się z kręgów towarzyskich i unikał randek, obawiając się oceny innych i czując się niekomfortowo z kontaktem fizycznym. Cykl menstruacyjny zawsze był dla Kaydena znaczącym źródłem dysforii, a jego powrót podważył ich nadzieję.

Tuttavia, Kayden nauczył się żyć ze swoim cyklem menstruacyjnym i znalazł pocieszenie w bieliźnie menstruacyjnej, która łagodzi obawy i pozwala mu poświęcać się codziennym zajęciom bez ciągłego myślenia o cyklu menstruacyjnym.

W trakcie swojej drogi Kayden zdał sobie sprawę z braku pojemników higienicznych w męskich toaletach, co zmusza ich do korzystania z toalet dla osób niepełnosprawnych i sprawia, że czują się, jakby zajmowali niepotrzebne miejsce. Teraz walczy o to, aby uniwersytet zapewnił te usługi także w męskich toaletach, aby lepiej przyjąć osoby takie jak on.

W pozytywny sposób Kayden podkreśla, że nie ma wstydu w byciu mężczyzną, który ma cykl menstruacyjny. Istnieje siła w istnieniu jako taki w świecie, który często zaprzecza ich istnieniu i nie potrafi stworzyć przestrzeni inkluzyjnych. Kayden zachęca innych do stworzenia własnej przestrzeni, dbania o siebie i innych oraz kwestionowania norm społecznych.

Heather McIvor, osoba niebinarna, która używa zaimków they/them, miała trudną i głęboko osobistą drogę związaną z cyklem menstruacyjnym. Początkowo miała nieregularne i obfite cykle menstruacyjne, co doprowadziło do poważnej anemii z powodu nadmiernej utraty krwi.

W ciągu lat cykle i bóle Heather się nasiliły, co doprowadziło do tego, że przez miesiące musiała leżeć w łóżku. Ciągłe krwawienie na ubraniach i pościeli zwiększyło ich obciążenie finansowe i wywołało lęki związane z zapachem i plamami. Niestety, Heather przez lata doświadczała złego traktowania, manipulacji, zaniedbań i unieważniania ze strony pracowników służby zdrowia, bliskich oraz nawet chirurga.

Choroba zmusiła ich do opuszczania pracy i zwiększyła niepokój związany z koniecznością pójścia do toalety, gdy nie było wystarczającej liczby współpracowników, aby objąć ich stanowiska. Heather szukała pomocy lekarskiej. U niej zdiagnozowano depresję, ale jej objawy zostały zignorowane. Mimo systematycznych wizyt u lekarzy, ich wiek, wygląd i historia zdrowia psychicznego sprawiły, że zaprzeczali swoim obawom.

Doświadczenie Heather, polegające na byciu ignorowaną przez lekarza, niestety nie jest rzadkie. Badania w Wielkiej Brytanii wskazują, że średnio zajmuje to siedem i pół roku, aby zdiagnozować endometriozę, a dopiero w 2020 roku w Nowej Zelandii wprowadzono wytyczne dotyczące praktyki klinicznej.

Z dużym wysiłkiem finansowym i emocjonalnym, Heather wydała znaczne sumy na wizyty lekarskie, ciągle dyskutując o ich osłabiających objawach cyklu menstruacyjnego, nie uzyskując konkretnych rozwiązań. Ten ciężar finansowy sprawił, że czuli się jak obciążenie dla swojego partnera i przyjaciół, ponieważ nie mogli sobie pozwolić na uczestnictwo w wydarzeniach towarzyskich.

Dopiero po próbie samobójczej Heather została skierowana do ginekologa i w końcu otrzymała diagnozę endometriozy po operacji. Chociaż potwierdzenie przyniosło pewne zamknięcie, był to dla Heather moment słodko-gorzki.

Z ich drogi Heather nauczyła się, jak ważne jest ufać swojemu ciału bardziej niż komukolwiek innemu, w tym lekarzom i bliskim. Uznali, że zasługują na życie, miłość i odpowiednią opiekę medyczną.

W innym kontekście, Jay, kobieta transpłciowa, która używa zaimków she/her, ma cykl menstruacyjny z powodu leków stosowanych w celu potwierdzenia swojej tożsamości płciowej. Chociaż cykl menstruacyjny w ciałach transpłciowych nie jest dobrze zrozumiany, doświadczenie Jay pokrywa się z doświadczeniami innych osób, które rozpoczęły terapię hormonalną feminizującą, co wskazuje, że cykle hormonalne mogą nadal istnieć i wpływać na życie ludzi. Jay używa bielizny menstruacyjnej, aby zwiększyć komfort podczas swojego cyklu.

Yessenia (Jess) Sandoval, kobieta cisgender, która używa zaimków she/her, miała pierwszą miesiączkę w wieku 13 lat. Z ograniczoną edukacją na temat cykli menstruacyjnych, początkowo wierzyła, że umiera i przez kilka dni zachowała to w tajemnicy. Pod koniec adolescencji cykle Jess stały się obfite i bolesne, co doprowadziło do diagnozy endometriozy i zespołu policystycznych jajników na początku jej dwudziestki.

Cykle Jess stały się coraz bardziej problematyczne, trwając tygodnie lub miesiące i powodując trudności finansowe. Potrzebowała nadmiernej ilości tamponów i podpasek, często krwawiąc nawet przez nie, mimo że używała ich więcej niż jednego na raz. Jess zmagała się z wyzwaniami w pracy z powodu niskiego poziomu żelaza, epizodów omdlenia oraz pogorszenia zdrowia psychicznego i fizycznego.

Jako samotna matka, Jess zmagała się z tym, aby pozwolić sobie na produkty menstruacyjne oprócz codziennych wydatków, wizyt lekarskich i utraconych dni pracy. To osobiste doświadczenie skłoniło ją do aktywnej walki z ubóstwem menstruacyjnym, rozumiejąc trudności, z jakimi borykają się ci, którzy nie mogą sobie pozwolić na niezbędne produkty menstruacyjne.

Chociaż Jess przeszła histerektomię, nadal doświadczała lekkiego krwawienia i potrzebowała produktów do cyklu miesiączkowego nawet dwa lata po operacji. Nadal cierpi na bóle podczas owulacji, które objawiają się nagłym ostrym bólem i uczuciem wzdęcia.

W podsumowaniu, te cztery historie ilustrują różne doświadczenia związane z cyklem menstruacyjnym. Z perspektywy Kaydena, Heather, Jaya i Jess pojawiają się wspólne tematy emocjonalnego cierpienia, dysforii, dostępności, akceptacji oraz walki z normami społecznymi i nierównościami. Każda z tych historii zaprasza nas do refleksji nad doświadczeniami osób przeżywających cykl menstruacyjny oraz nad koniecznością tworzenia przestrzeni inkluzyjnych, zapewnienia odpowiedniej opieki zdrowotnej i zajęcia się ubóstwem menstruacyjnym.